"Eleonora i Park" Rainbow Rowell #Córka Zeusa

"To nie tak, jak się wydaje, myślała, idąc na przystanek. I chciało się jej płakać, bo wiedziałam, że to niestety prawda.
Wkurzyło ją, że chciała płakać z takiego powodu"

Tytuł oryginału: Eleaonor & Park

Seria: -

Tom: -

Przekład: Magdalena Zielińska

Wydawnictwo: Moon Drive

Ilość stron: 357

Eleonora jest nowa w szkole i bardzo się wyróżnia. Ma tak rude włosy, jak nikt inny chyba nie miał. Nosi dziwaczne ubrania, nie ma figury top modelki i mnóstwo piegów. Od razu zostaje pośmiewiskiem. Jej problemy pojawiają się już w autobusie, kiedy nie ma gdzie usiąść. Wtedy pół-Azjata pozwala usiąść jej obok siebie.

Park nosi czarne ciuchy, w których wygląda doskonale, czyta mnóstwo komiksów. Nie jest zadowolony, że nowa dziewczyna siada obok niego.

Praktycznie wcale nie rozmawiają.

I tak rodzi się prawdziwa miłość dwójki, kompletnie różnych nastolatków.

"Kiedy nie jesteśmy razem, wydaje mi się, że nie oddycham - wyszeptała. - Co oznacza, że kiesy widzę cię w poniedziałek rano, mija jakieś sześćdziesiąt godzin od czasu, gdy po raz ostatni zaczerpnęłam tchu. Pewnie dlatego jestem taka opryskliwa i łatwo się złoszczę. Gdy jesteśmy osobno, cały czas myślę tylko o tobie, a gdy jesteśmy razem, panikuję. Bo każda sekunda wydaje mi się tak strasznie cenna." ~ Eleonora

"Eleonora i Park" jest książką nie tylko o miłości, ale o problemach w szkole i w domu. Eleonora tak naprawdę [nie licząc domu Parka] nie ma nigdzie miejsca. W domu przez partnera matki, w szkole przez wredne koleżanki. 

Powieść mnie wchłonęła! Nawet gdy ją zamykałam, widziałam rudą burzę włosów, albo czarne T-shirty z nazwami zespołów. 

Jest to jedna z najwspanialszych i najbardziej wzruszających historii miłosnych, które przeczytałam. Zaczynając ją, naprawdę nie spodziewałam się, czegoś takiego! 

Już w prologu mamy spoiler, że związek nie przetrwa, ale zakończenie było po prostu genialne! Genialne? Straszne! Strasznestrasznestraszne!!!

"Eleonora i Park" jest książką, dzięki której chyba zacznę czytać romansidła, ponieważ czuję, że jeszcze długo będę ją wspominać i nie zapomnę!

"Nie wiedziała, że istnieje coś gorszego niż egoizm"

8/10

"Tak właśnie się mówi: "To nie jest pożegnanie", gdy się człowiek zbyt boi stawić czoła prawdziwym uczuciom." ~ Eleonora