"Oskar i pani Róża" Eric Emmanuel Schmitt #Córka Zeusa

„Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz”

Tytuł oryginału: Oscar et la Dame rose

Seria: -

Tom: -

Przekład: Barbara Grzegorzewska

Wydawnictwo: Znak

Ilość stron: 78

Oskar ma dziesięć lat, podpalił psa, kota, mieszkanie (zdaje się nawet, że upiekł złote rybki).

Można też inaczej.

Oskara nazywają Jajogłowym, wygląda na siedem lat, mieszka w szpitalu z powodu raka.

I kiedy wszyscy nie postrzegają go tak samo, jak wcześniej, bo boją się, gdyż są świadomi, że on umrze, zostaje ciocia Róża, czyli wolontariuszka, ciocia tylko i wyłącznie Oskara.

Ta starsza kobieta nie boi się rozmawiać z Oskarem na temat śmierci. Dzięki niej chłopiec zaczyna pisać listy do Boga. Wymyślili też zabawę: jeden dzień to dziesięć lat i tak Oskar może przeżyć całe życie.

„Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym”

Mimo, że książka jest bardzo krótka (niecałe 100 stron) to jest… Niezwykła. Narratorem jest Oskar, cała powieść napisana jest właśnie w formach tych listów chłopca do Boga. I tak dziesięciolatek zdradza nam wszystko, co ma w głowie, a jak na swój wiek jest bardzo inteligentny. Widzimy raka oczami dziecka.

Bardzo fajną postacią jest ciocia Róża. Ta sympatyczna kobieta ma lepszy kontakt z Oskarem, niż on z rodzicami. Opowiada mu historie, które się nie zdarzyły, ale to chłopcu się podoba. Dlatego to jej małe „kłamstwo” można zrozumieć.

Tak samo zrozumieć można inne postacie, np. rodziców. W odróżnieniu od cioci Róży byli daleko od Oskara, ale starali się. Nie mogli sobie po prostu poradzić z cierpieniem, ale tym samym odsuwali się od syna.

Dzięki zabawie, o której wcześniej pisałam Oskar może przeżyć dzieciństwo, okres dojrzewania, kryzys wieku średniego i starość. Jest to fantastyczne i piękne. Zdobywa nawet żonę!

Książka jest zachwycająca, a przez małą ilość stron, mogę ją polecić wszystkim, bo mogą ją przeczytać nawet ci, którzy mają mało czasu.

10/10